"دیوید بلاسکز" سفیر ونزوئلا در تهران در بخش دیگری از سخنانش در نشست بررسی روابط دو کشور به تشریح سیاست خارجی دولت "هوگو چاوز" و مسائل منطقه ای در آمریکای لاتین پرداخت.
چاوز؛ معمار سیاست خارجی نوین ونزوئلا
وی روابط نوین ونزوئلا با کشورهای جهان را حاصل تلاشهای "هوگو چاوز" بویژه در ماجرای افزایش بهای نفت توسط سازمان اوپک دانست و گفت: قدمت روبط ایران و ونزوئلا به 50 سال پیش می رسد، با این حال انقلاب بولیواری در این کشور دارای اهداف و ایده ای در روابط خارجی است که این موضوع در سیاست هوگو چاوز نمود پیدا کرده است. به نظر ما چاوز با این رویه می تواند برای سالهای متمادی رئیس جمهور باقی مانده و سکان سیاست کشور را بدست گیرد. درعین حال مناسبات ونزوئلا با کشورهای دیگر در چارچوب اهداف و منافع مشترک بوده و این موضوع شامل روابط کاراکاس با تهران نیز می شود.
بلاسکز افزود: این روابط هر چند در سطح قابل قبولی است، اما جای بیشتری برای توسعه دارد، از جمله کاراکاس خواستار همکاری در زمینه های دیگری مانند روابط تجاری، آموزشی و توریسم است. این رابطه همچنین به بهبود روابط تهران با کشورهای عضو گروه آلبا کمک کرده و در مقابل نیز ونزوئلا توانسته روابط خود با کشورهای خاورمیانه را بهبود بخشد. ما فکر می کنیم که این مسیر رو به جلو بوده و پیشرفت خواهد کرد. سفارت ما در تهران پیگیر ایجاد مناسبات بهتر با کشورهای آسیایی است و این موضوع به لطف مناسبات دوستانه و خوب ما با تهران میسر شده است.
سفیر ونزوئلا در تهران به پرسشی که در مورد علل برگزاری همه پرسی تغییر قانون اساسی در کشورش مطرح شد اینگونه پاسخ داد: این همه پرسی برای ایجاد تغییر در قانون اساسی به منظور نامزد شدن افراد در انتخابات ریاست جمهوری به دفعات نامحدود برگزار شده و رای بالای مردم را بدنبال داشت. به این ترتیب هر کسی می تواند برای هر تعدادی که می تواند نامزد ریاست جمهوری شود و به شرطی که از سوی مردم انتخاب شود، می تواند به حضور خود در این سمت ادامه دهد. سال گذشته این پیشنهاد چاوز برای انتخابات شهرداریها، استانداریها و ریاست جمهوری مطرح شد و این به مردم واگذار می شود که نامزدی را برای بار بعدی به همان سمت انتخاب کنند یا نه.
انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا که در آن چاوز بار دیگر حق نامزد شدن را خواهد داشت، در سال 2012 برگزار می شود. ونزوئلا همچنین در سپتامبر امسال شاهد برگزاری انتخابات پارلمانی است و انتظار می رود که نمایندگان حامی رئیس جمهوری و برنامه های ایشان وارد پارلمان شوند.
تنشهای ونزوئلا و کلمبیا
بلاسکز با بیان اینکه هوگو چاوز خواستار سفر به کلمبیا در راستای حل تنشهای بوجود آمده با این کشور است، گفت: به نظر ما کلمبیا در منطقه آمریکای جنوبی مجری برنامه های سلطه جویانه ایالات متحده شده و تقریبا همان نقشی را که اسرائیل در خاورمیانه دارد، به عهده گرفته است. اما موضوعی که ما را نگران می کند، ادامه این سیاستها از سوی خوان مانوئل سانتوس رئیس جمهوری جدید این کشور است، چرا که وی به عنوان عضوی از جناح سیاسی "آلوارو اوریبه" پیرو برنامه های وی در سیاست خارجی شناخته شده است. ما پیشتر در زمان تبلیغات ریاست جمهوری کلمبیا نیز شاهد مخالفتهای سانتوس با ونزوئلا و طرح شعارهای تنش زا در روابط دو کشور بودیم، اما خوشبختانه هم اکنون شاهد اعلام آمادگی وی برای حل این اختلافها از راه گفتگو و تعامل هستیم. به همین دلیل هوگو چاوز خواستار از سرگیری روابط نوین با کلمبیا و کنار گذاشتن اختلافات شده است. اخیرا نیز وزیران خارجه دو کشور دیداری موفقیت آمیز داشته اند که امید می رود با ادامه این دیدارها شاهد بهبود روابط و رفع تنشهای موجود بین کاراکاس و بوگوتا باشیم.
وی در عین حال را از وجود هفت پایگاه نظامی آمریکا در کلمبیا ابراز نگرانی کرده و تاکید کرد: این مسئله شامل نگرانی های ما در مورد گسترش نفوذ آمریکا در حوزه دریای کارائیب، پرو و کاستاریکا می شود. اینها مسائلی است که به نظر ما برای انقلاب بولیواری مشکل ساز است و باید در گفتگو با مقامهای کلمبیا حل و فصل شود. ضمن اینکه اقداماتی از سوی کلمبیا صورت گرفته که بر تنشها دامن زده است، از جمله شکایت اوریبه از چاوز در دیوان کیفری بین المللی است که یک روز پیش از پایان ریاست جمهوری اش در کلمبیا صورت گرفته و مشابه اقدامی است که پیشتر سفیر این کشور با انتشار تصاویری در اینترنت با ادعای حضور شبه نظامیان فارک در خاک ونزوئلا انجام داد. ما اهمیتی برای اینگونه اقدامات قائل نیستیم و امیدواریم که تنشها با همکاری دولت جدید این کشور خاتمه یابد.
به گفته وی کلمبیا 70 سال است که درگیر جنگ داخلی با گروههای شبه نظامی است و همواره این گروهها را به مواردی مانند قاچاق مواد مخدر متهم کرده و به درگیری با آنها ادامه می دهد. از سوی دیگر دولت این کشور بهانه های مختلف هسایگان خود را نیز به حمایت از این گروهها متهم کرده و اظهارات بی اساسی را در این مورد مطرح می کند. از جمله اینکه با این بهانه انگشت اتهام خود را به سوی ونزوئلا می گیرد، در حالی که چاوز با رد این اتهامات اعلام می کند که مسائل کلمبیا از راه نظامی و با جنگ حل نمی شود، بلکه خواستار یافتن راهی صلح آمیز برای این کار است، این مسئله خواست مردم ونزوئلا و کلمبیا نیز هست و اینطور نیست که کسی مانند چاوز آنان را وادار به این کار کرده باشد. وی تنها کوشیده که بعنوان میانجی به حل موضوع کمک کند اما پس از مخالفتهای اوریبه از این کار نیز صرف نظر کرده است.
اهداف مشترک آمریکا در خاورمیانه و آمریکای جنوبی
سفیر ونزوئلا در تهران در ادامه با مقایسه اهداف امپریالیستی آمریکا و همپیمانانش در آمریکای جنوبی و خاورمیانه اظهار داشت: به نظر ما گروه شبه نظامی فارک، آنگونه که آمریکاییها ادعا می کنند، گروهی تروریست نیست. این اتهامی است که در مورد ایران، لبنان و فلسطین نیز مطرح می شود. بدون اینکه بخواهیم این گروهها را به هم شبیه بدانیم، باید بگوییم که آمریکا به تمامی آنها به یک چشم نگاه می کند، یعنی آنها گروههایی را که از خودشان دفاع می کنند، تروریست می نامند.
به گفته وی ایالات متحده ایران را متهم به حمایت از تروریسم می کند زیرا این کشور حامی گروههای حماس و حزب الله است. این گروهها در حالی که در انتخابات پیروز شده اند، باز هم از سوی آمریکا به رسمیت شناخته نشده و تروریست نامیده می شوند. آمریکا مدعی است که ایران بخاطر حمایتش از این گروهها، حامی تروریسم بوده و خطرناک است. هر چند اینها موضوعاتی متفاوت بوده و زمینه های آنها نیز جداگانه است، اما مقایسه ای بین اینها نشان می دهد که آمریکا همواره بدنبال اهداف سلطه جویانه خود بوده و برایش فرقی نمی کند که این گروهها در کجای جهان برخلاف منافعش فعالیت می کنند.
بلاسکز در مورد نوع مناسبات ونزوئلا و آمریکا پس از روی کار آمدن "باراک اوباما" در این کشور اظهار داشت: ما در حال حاضر در حال گذر از دورانی پر تنش هستیم. چاوز در این مدت فرصتی به اوباما داد که ببیند آیا وی با وجود تردیدهای ما، خواهان تغییری واقعی است یا این مسئله تنها در حد شعار مطرح شده است. با این حال می بینیم که در روابط خارجی این کشور هیچ تغییری مشاهده نمی شود. هر چند ما مناسبات اقتصادی با آمریکا داریم و مثلا هم اکنون از بزرگترین فروشندگان نفت و بنزین به ایالات متحده هستیم، اما این روابط در حد روابطی معمولی است و روابط دیپلماتیک ما نیز در همین حد است. ما حتی برنامه هایی برای کمک به شهروندان فقیر آمریکا داریم و طرحهای اجتماعی را نیز به منظور حمایت از مهاجران آمریکای لاتین و آفریقایی ساکن این کشور به اجرا گذاشته ایم.
نظر شما